เรารู้จัก บอล-นรภัทร ศักดิ์อาธรทรัพย์ ครั้งแรกเมื่อปีที่แล้วผ่านเวิร์กช้อปเปิดตัวผลิตภัณฑ์ใหม่ของแบรนด์ PAÑPURI ตอนนั้นผลงานการจัดดอกไม้ของบอลมีสีสันสะดุดตา ในขณะเดียวกันก็ซ่อนความหมายกินใจ เมื่อทราบถึงคอนเซปต์ที่มาที่ไปของแต่ละชิ้นงานยิ่งทำให้ค้นพบว่าเขาคือศิลปินที่มีความละเอียดอ่อนหาตัวจับยาก แอลเมนจึงต่อสายตรงหาบอล ชวนมาพูดคุยถึงการใช้ดอกไม้บอกเล่ามุมมองต่อความหลากหลายทางเพศและชนชั้นวรรณะผ่านงานศิลปะจัดวาง
“ผมชอบดอกไม้มาตั้งแต่จำความได้ เวลาไปเที่ยวกับครอบครัว คุณแม่จะคอยถ่ายรูปผมเก็บไว้เสมอ พอย้อนกลับไปดูก็มีแต่รูปผมอยู่กับดอกไม้ กำลังดมกำลังจับดอกไม้เต็มอัลบั้ม
“สมัยเด็กตอนช่วงปิดเทอมฤดูร้อน ผมมักจะไปเยี่ยมญาติที่จังหวัดสุรินทร์ ป้าของผมมีหนังสือเกี่ยวกับดอกไม้เก็บสะสมไว้เยอะมาก การได้อ่านและดูรูปบ่อยๆ ทำให้เรารู้จักต้นไม้ดอกไม้พันธุ์ยากๆ หลายพันธุ์ แล้วมีครั้งหนึ่งผมเก็บดอกไม้ริมรั้วข้างบ้านมาทำเป็นมงกุฎเพราะอยากเป็นเจ้าหญิง ในตอนนั้นผมยังไม่รู้หรอกว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นมันคืออะไร มันไม่เหมือนคนอื่นยังไง เมื่อเวลาผ่านไป ผมถึงได้รับรู้ว่าดอกไม้ไม่ใช่แค่สิ่งที่เราชื่นชอบ แต่เป็นสิ่งทำให้ผมได้ค้นหาตัวเอง”
Every Bloom Has Its Season
“ดอกไม้แต่ละชนิดมีฤดูกาลของตัวเองในการเบ่งบาน มนุษย์ก็ต้องเรียนรู้ที่จะรออะไรบางอย่างในช่วงเวลาที่เหมาะสมที่สุด ตัวเราเองจะเบ่งบานและสวยงามที่สุดในวันที่พร้อมและเป็นตัวเองที่สุดเช่นกัน อย่าไปเร่งรัดหรือฝืนธรรมชาติ เพราะทุกอย่างมันถูกสร้างเอาไว้แล้ว หลายครั้งผมหาดอกไม้บางชนิดมาใช้งานไม่ได้ จำเป็นต้องหาดอกไม้ชนิดอื่นมาทดแทน มันอาจจะไม่เป็นไปตามแบบที่คิดไว้ แต่ทำให้เกิดความสวยงามแบบใหม่ได้เช่นกัน แล้วเราก็เห็นความสำคัญของ ‘ช่วงเวลาที่เหมาะสม’ มากขึ้น”
Class and Petals
“โปรเจ็กต์ Ghosting Arrangement ทำตอนได้ทุนเป็น Artist in Residency ที่ซิดนีย์ นำเสนอประวัติศาสตร์การจัดดอกไม้ในยุควิคตอเรียน ซึ่งเป็นเรื่องที่ถูกสงวนไว้สำหรับชนชั้นสูงเท่านั้น รวมถึงภาษาดอกไม้ก็เป็นการสื่อสารโดยใช้ดอกไม้เพื่อให้เกิดความหมายโดยนัย เพื่อแสดงถึงความรู้สึกส่วนตัวที่ไม่อาจบอกออกมาเป็นคำพูดได้ และถูกคิดค้นโดยกลุ่มคนรวยเช่นกัน มันคือองค์ความรู้จากอดีตที่ยังตามหลอกหลอนมาจนถึงปัจจุบัน ทำให้ผู้คนถูกแบ่งแยกกันอยู่ ผมจึงนำดอกไม้มาจัดซ้อนเป็นเลเยอร์เยอะๆ มองแล้วเหมือน Ghosting Screen เงาซ้อนจากภาพเคลื่อนไหวบนหน้าจอคอมพิวเตอร์เวลามัน Error สื่อถึงภาพในอดีตที่ทับซ้อนกับปัจจุบัน
“การเป็นศิลปินในพำนักครั้งนี้ทำให้ผมเห็นความเหลื่อมล้ำในอีกหลายๆ แง่มุม ตอนแรกผมไม่รู้มาก่อนว่าดอกไม้ในออสเตรเลียจะมีราคาสูงมาก แต่ความพิเศษของที่นั่นคือเงินรายได้จากการขายจะกลับคืนสู่เกษตรกร เพราะเขาต้องสนับสนุนโลคัลฟาร์มจริงๆ ไม่เหมือนกับราคาดอกไม้ในไทยตอนนี้ ด้วยความที่บ้านเราต้องการดอกไม้ขนาดใหญ่และสวยสมบูรณ์แบบ ถ้าอยากได้อะไรแบบนั้นต้องอาศัยโลจิสติกส์คุณภาพสูงเพื่อเก็บรักษาความสดและป้องกันการเหี่ยวแห้ง ดังนั้น ดอกไม้จากเชียงใหม่จึงมีโอกาสมาวางขายที่ปากคลองฯ ในปริมาณน้อยมากและมีราคาสูง ทำให้ทุนจีนเข้ามาแบ่งพื้นที่ในตลาดมากขึ้น พื้นที่ในการขายดอกไม้สำหรับเกษตรกรคนไทยก็น้อยลง”
The Whispers of Wild White
“ถ้าต้องเลือกดอกไม้ที่สะท้อนตัวตนที่สุด ผมคิดว่าต้องเป็นดอกพุด ดอกพุดคือดอกไม้ไทยโบราณที่มีเอกลักษณ์เฉพาะ กลีบสีขาวของมันมีความบอบบาง สามารถโรยรา เหี่ยวเฉา และเหลืองง่าย ในขณะที่ส่วนใบกลับถูกตัดนำมาขาย นั่นหมายว่าใบพุดแข็งแรงมาก ทั้งเขียวสดและมันวาว เมื่อเสียบในแจกันจะอยู่ได้นานมาก สำหรับผม มองว่าตัวเองเป็นคนที่มีสองด้านทั้งอ่อนแอและเข้มแข็งในเวลาเดียวกัน นอกจากนั้นกลิ่นของดอกพุดยังชวนพิศวง ส่งกลิ่นหอมทั้งวัน สื่อถึงเรื่องเพศสภาพของผมที่เกิดขึ้นและหลบซ่อนไว้มายาวนาน ดอกพุดจึงเป็นดอกไม้ที่ผมชอบและบ่งบอกความเป็นตัวตนของผมได้ดีที่สุด
“ด้วยความที่มาจากครอบครัวธรรมดา ไม่ได้สมบูรณ์แบบ ผมจึงถูกจำกัดอยู่ในกรอบบางอย่าง พอวันหนึ่งได้รับทุนเป็นศิลปินพำนักไปสร้างผลงานที่ต่างประเทศ ผมเลยได้เปิดมุมมองกว้างขึ้น การดอกไม้ทำให้ผมได้เติมเต็มประสบการณ์ที่คาดไม่ถึง ได้เห็นทุ่งดอกลูปินเบ่งบานซี่งเป็นสิ่งที่ผมฝันมาตลอด รู้สึกโชคดีมากที่จัดดอกไม้โดยสามารถเป็นตัวเองได้อย่างเต็มที่ ผมมีเรื่องราวมากมายที่อยากบอกเล่า คิดเสมอว่าควรจะจัดดอกไม้ออกมายังไงให้สามารถสื่อสารแมสเสจเหล่านั้นโดยไม่ได้คาดหวังว่าผลลัพธ์จะสวยหรือเปล่า เพราะเมื่อเราซื่อสัตย์กับตัวเอง เมื่อนั้นก็จะพบความสุขเอง”