เปิดตำนานใหม่ความเชื่อไทยผ่านสายตาของ 3 นักแสดงนำจาก ‘แม่ซื้อ (Host)’

ในยุคที่ภาพยนตร์ไทยเริ่มหันกลับมาหยิบจับ ตำนานพื้นบ้าน มาตีความใหม่อย่างร่วมสมัย แม่ซื้อ (Host) คืออีกหนึ่งโปรเจ็กต์ที่น่าจับตา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเป็นผลงาน Amazon Original ที่นำความเชื่อพื้นบ้าน ‘แม่ซื้อ’ หรือวิญญาณผู้คุ้มครองเด็กในตำนานไทย มาสร้างสรรค์ในมิติของภาพยนตร์ Horror-Thriller เรื่องแรกของไทยอย่างเต็มรูปแบบ

แม่ซื้อ (Host) นำเสนอเรื่องราวของโรงเรียนดัดสันดานหญิงล้วนบนเกาะอันห่างไกล ที่ซ่อนปริศนาเหนือธรรมชาติและความเชื่อที่คลี่คลายไปพร้อมกับชะตากรรมของนักเรียนแต่ละคน ภายใต้การกำกับของ ปกป้อง–ไพรัช คุ้มวัน (จาก สยามสแควร์, Girl from Nowhere) ซึ่งขึ้นชื่อเรื่องการถ่ายทอดความลี้ลับอย่างเฉียบคม นำแสดงโดยสามนักแสดงรุ่นใหม่ที่น่าจับตามอง ใบปอ–ธิติยา จิระพรศิลป์, เพิร์ธ–วีริณฐ์ศรา ตั้งกิจสุวานิช, และ จั๊มพ์–พิสิฐพล เอกพงศ์พิสิฐ

วันนี้ ELLE MEN Thailand ได้มีโอกาสพูดคุยกับสามนักแสดงหลักของเรื่อง เพื่อถ่ายทอดเบื้องหลังการทำงาน ความรู้สึกที่มีต่อการตีความตำนานพื้นบ้านครั้งนี้ และสิ่งที่พวกเขาได้เรียนรู้จาก ‘แม่ซื้อ’ ในมุมมองของพวกเขากัน

ความรู้สึกแรกเมื่อได้อ่านบท และเหตุผลที่ตัดสินใจรับเล่นเรื่องนี้

จั๊มพ์: อย่างแรกเลยครับ เพราะนี่เป็นโปรเจ็กต์ร่วมระหว่าง Transformation Films กับ Prime Video ก็รู้สึกว่าน่าสนใจมาก แล้วก็น่าจะได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง พอได้อ่านบทจริงๆ ก็ยิ่งรู้สึกว่าแตกต่างดี เพราะเขาหยิบ ‘ตำนานผีแม่ซื้อ’ มาผสมกับฉากหลังที่เป็นโรงเรียนดัดสันดานหญิงล้วนบนเกาะ มันมีทั้งความลึกลับและน่าติดตามมากครับ

ผมรับบทเป็น ปิ่น เด็กหนุ่มเพียงคนเดียวบนเกาะนี้ เป็นลูกชาวเลที่ถูกเก็บมาเลี้ยงและคอยดูแลความสงบเรียบร้อยรอบๆ โรงเรียน ปิ่นเป็นคนสดใส มีพลังในแบบที่ชอบช่วยเหลือคนอื่น ก็เลยเข้าไปเห็นเหตุการณ์ที่ ‘อิงขวัญ’ (รับบทโดย ใบปอ–ธิติยา) ถูกกลั่นแกล้ง และด้วยความใจดีของปิ่น เขาก็เข้าไปช่วยโดยไม่รู้เลยว่าตัวเองกำลังจะพัวพันกับเรื่องราวเหนือธรรมชาติที่ซ่อนอยู่

ในเรื่องนี้มีการหยิบ ‘ผีแม่ซื้อ’ มาตีความใหม่ ส่วนตัวคุณเองเคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับความเชื่อเหนือธรรมชาติไหม

ใบปอ: เป็นเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นตอนเรียนมหาวิทยาลัยค่ะ เขาว่ากันว่าชั้น 3 ของตึกเรียนมีบางอย่างอยู่ เพราะลิฟต์ชอบเปิดเอง วันหนึ่งอาจารย์เพิ่งเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง หนูก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ลงลิฟต์มากับเพื่อน พอลิฟต์เปิดก็ไม่มีใครอยู่ แต่พอกดปิดประตู มันกลับไม่ปิดอยู่หลายครั้ง จนสุดท้ายกดแรงๆ อีกทีถึงปิดได้ ตอนนั้นไม่ได้รู้สึกกลัวนะคะ แค่พอลงมาชั้นล่างแล้วหันไปมองกับเพื่อนก็พูดกันว่า “เมื่อกี้มันชั้น 3 ใช่ไหม?” แล้วก็เงียบกันไปเลย (หัวเราะ)

ในกองถ่ายเคยเจอเหตุการณ์แปลกๆ หรือเรื่องเหนือธรรมชาติบ้างไหม

จั๊มพ์: ก็มีอยู่ครับ ไม่รู้จะเรียกว่าลี้ลับไหม แต่เป็นเรื่องที่อธิบายไม่ได้ วันหนึ่งทีมงานคนหนึ่งไปเหยียบอิฐในป่าซึ่งเป็นพร็อพในฉาก เขาคิดว่าเป็นของที่ฝ่ายอาร์ตทำไว้ แต่พอกลับบ้านไปก็ปวดขาข้างนั้นเฉยๆ ไปหาหมอก็ไม่เจออาการอะไร อีกคนหนึ่งฉี่ตรงจุดเดียวกัน วันรุ่งขึ้นอยู่ดีๆ ก็มีอาการเหมือนสติหลุด เดินลงทะเลไปเฉยๆ ต้องมีคนช่วยไว้ สุดท้ายพอไปดูหมอดู หมอก็บอกว่า “ตรงนั้นมีของนะ ให้ไปไหว้” พอไปไหว้จริงๆ ก็หายครับ

อีกเรื่องคือช่วงหนึ่งนักแสดงหลักสามคนป่วยเกี่ยวกับช่องท้องต่อเนื่องกันแบบพอดีเป๊ะ เพิร์ธเป็นไส้ติ่ง หลังจากนั้นใบปอเป็นกระเพาะปัสสาวะอักเสบ แล้วพอใบปอหายผมก็อาหารเป็นพิษหนัก ทั้งหมดเกิดขึ้นในช่วงถ่ายทำโลเคชันต่างจังหวัดพอดี ก็แอบคิดกันเล่น ๆ ว่ามันบังเอิญเกินไปไหมนะ (หัวเราะ)

เพิร์ธ: เพิร์ธเป็นคนไม่มีเซนส์เลยค่ะ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นก็ดูน่าสงสัยจริงๆ มีอยู่ซีนหนึ่งที่ถ่ายกันสามคน เพิร์ธ ใบปอ แล้วก็วี ที่โลเคชันเดียวกัน หลังจากนั้นพวกเราก็ทยอยป่วยเกี่ยวกับช่องท้องหมดเลย แบบวันสองวันถัดมาก็เริ่มเป็นไส้ติ่ง ทั้งที่ไม่คิดว่าจะมาเป็นตอนโต แล้วใบปอกับจั๊มพ์ก็มีอาการต่อเนื่องกันอีก เหมือนจะเป็นช่วงเดียวกันหมดเลยค่ะ

สำหรับคนดูต่างชาติที่อาจไม่รู้จัก ‘แม่ซื้อ’ จะได้อะไรจากหนังเรื่องนี้

เพิร์ธ: เพิร์ธคิดว่าคนที่ไม่รู้จัก ‘แม่ซื้อ’ มาก่อนก็จะได้เห็นอีกมุมหนึ่งของความเชื่อไทยดั้งเดิมค่ะ ปกติแม่ซื้อจะถูกมองว่าเป็นสิ่งที่คอยปกป้องเด็ก แต่ในหนังเรื่องนี้เราหยิบมุมสยองขวัญเข้ามาเพิ่ม ทำให้เห็นว่า ‘การปกป้อง’ อาจมีหลายรูปแบบ มันไม่ใช่ความอบอุ่นเพียงอย่างเดียว แต่บางครั้งก็แฝงด้วยพลังบางอย่างที่น่ากลัวและยากจะเข้าใจ

แล้วสำหรับคนไทยล่ะ จะได้เห็น ‘แม่ซื้อ’ ในมุมใหม่แบบไหน

เพิร์ธ: ถึงเราจะคุ้นกับคำว่า ‘แม่ซื้อ’ มาตลอดชีวิต แต่ถ้าให้นึกภาพรูปลักษณ์จริงๆ เราก็อาจจินตนาการไม่ออกใช่ไหมคะ ว่าเธอจะมีลักษณะยังไง เรื่องนี้ตีความออกมาในแบบที่ไม่เหมือนที่เคยเห็นมาก่อนเลย เป็นแม่ซื้อในเวอร์ชันที่มีความเป็นไทยโบราณแต่ก็น่ากลัวมากๆ สำหรับเพิร์ธ มันคือการผสมผสานระหว่างความเชื่อไทยกับบรรยากาศของหนังผีร่วมสมัยได้ลงตัวมากค่ะ

ใบปอ: ส่วนตัวพอได้ยินคำว่า ‘แม่ซื้อ’ หนูจะนึกถึงพลังงานดีๆ มากกว่า เพราะตอนเด็กผู้ใหญ่ชอบพูดว่า “เด็กเล่นกับแม่ซื้อ” เราก็จินตนาการว่าแม่ซื้อน่าจะเหมือน นางฟ้าแม่ทูนหัว หรือ Guardian Angel ที่คอยปกป้องเด็ก แต่ในหนังเรื่องนี้กลับตีความแม่ซื้อในอีกมุมหนึ่ง ที่มีความลึกลับและสยองขวัญมากขึ้น ซึ่งใบปอว่ามันน่าสนใจมาก เพราะภาพจำของแม่ซื้ออาจไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

การร่วมงานกับ ‘ปกป้อง–ไพรัช’ ผู้กำกับสายหนังสยองขวัญ เขาทำให้คุณ ‘เชื่อ’ หรือ ‘กลัว’ ได้ขนาดไหนในกองถ่าย

ใบปอ: เรื่องนี้เป็นครั้งแรกที่ได้ร่วมงานกับพี่ปกป้องค่ะ หนูเคยดูผลงานของพี่เขามาหลายเรื่อง ทั้ง สยามสแควร์ และ Girl from Nowhere ก็รู้เลยว่าพี่เขาเข้าใจ “ความสยอง” ในแบบที่ไม่ต้องพึ่งจัมป์สแกร์อย่างเดียว แต่สร้างจาก ‘มวลบรรยากาศ’ ที่ชัดมาก ทั้งโลเคชันโรงเรียน ป่า หรือพิธีกรรมต่างๆ ในภาพยนตร์เรื่องนี้

พอเราได้เข้าไปอยู่ในเซ็ตจริงๆ ถึงแม้จะรู้ว่าเป็นการเซ็ตฉากขึ้นมา แต่ทุกองค์ประกอบมันสมจริงมาก ทุกคนในกองก็เข้าใจทิศทางเดียวกัน ทำให้เราอินกับความรู้สึกในฉากนั้นได้ลึกขึ้น ทั้งจากบรรยากาศและการรับส่งอารมณ์กับเพื่อนนักแสดง มันเลยกลายเป็นประสบการณ์การทำงานที่ทั้งสนุกและเข้มข้นมากค่ะ

Photographer: Manosit Boonnon